Het enige grootste niet-technische probleem dat elke uitwisseling over het gebruik van op het lichaam gedragen camera's (BWCS) oproept, is bescherming. Kiezen wanneer een communicatie wordt opgenomen, blijft een twijfelachtig onderwerp. Een paar promotors van BWC's beweren dat alle connecties tussen de politie en de openbaarheid moeten worden vastgelegd, terwijl anderen misschien willen dat ambtenaren voorzichtigheid gebruiken bij het kiezen wanneer ze moeten opnemen. In de tussentijd zijn er in 12-staten wetten die vereisen dat alle bijeenkomsten instemmen voordat een account kan plaatsvinden.

De beleidsoverwegingen over dit onderwerp zijn langdurig en definitief. Het roept echter een fundamentele IT-gedachte op: beveiliging. Het tegenovergestelde dat elke gekozen buurtautoriteit moet zien, zijn functies in de nabijgelegen krant over een informatiebreuk die honderden of duizenden videodocumenten blootlegt. Alleen daarom zouden CIO's moeten repeteren vanwege ijver om te regelen hoe de beveiliging van de videodocumenten zal worden aangepakt.

Met betrekking tot een regeling ter plaatse moeten CIO's vragen als "hoeveel" en "hoe groot" naast toegang inschatten. Voor bureaus voor de uitvoering van wetgeving die over een regionale opslagregeling nadenken, moeten keuzes rekening houden met de beveiligingsgevolgen van een dergelijk kader. Gedistribueerde opslagregelingen kunnen sommige wettelijke machtigingsorganisaties, met name de kleintjes, een beveiligingsniveau bieden dat ze zonder iemand anders niet kunnen creëren.

Maar zoals het Police Executive Research Forum ter sprake brengt, vereist een cloudarrangement CIO's en organisaties voor de implementatie van de wet hun onvermoeibare inspanningen om te garanderen dat de bewaringsketen voor de video correct wordt geregeld. Andere beveiligingsaspecten om over na te denken bij het beoordelen van een door buitenstaander gedistribueerde opslagindeling zijn:

• Werk samen met een betrouwbare handelaar.
• Ga een legitieme overeenkomst aan die de verkoperrelatie beheert en zorgt voor de informatie van het kantoor.
• Gebruik een raamwerk dat een goed werkend beoordelingsschema heeft om te anticiperen op veranderende informatie en niet-goedgekeurde toegang.
• Gebruik een raamwerk met een solide strategie voor geprogrammeerde versterking van informatie.
• Neem contact op met officieren van justitie en juridische adviseurs voordat u tot een officiële conclusie komt.

Door het lichaam versleten camera's en het beveiligen van het overheidsnetwerk:

Bij de kans dat het doel van een camera, verbeterd tot het uniform van een agent, is om doelen te stellen van hun ervaringen met de algemene bevolking, op dat moment moet de gemaakte opname op een legitieme manier veilig en vlekkeloos blijven. Dit is in het licht van een gerechtvaardigde zorg voor beide uitvoering van de wet, die de opname zou kunnen gebruiken als bewijs voor zowel aanklachtinspanningen als om ambtenaren die ten onrechte de schuld kunnen krijgen voor ongelukkig gedrag, en de algemene bevolking, die misschien geen stimulans krijgt van video, te vrijwaren. film die een ambtenaar de schuld gaf van slecht gedrag, had de optie om ergens later naar toe te gaan of zich aan te passen.

Steve Ward, een eerdere agent en de CEO van Vievu, een leverancier van op het lichaam gedragen cameragadgets en -programmering, zegt dat hij tot ongeveer een half jaar eerder verregaande wreedheid zag, toen de organisatie samenwerkte met Microsoft om gedistribueerde opslag te bieden met behulp van de Azure Government cloud, die voldoet aan de FBI's Criminal Justice Information Systems (CJIS) richtlijnen.

"Particuliere industrie in Amerika, ze hebben geen soortgelijk onderzoek als overheidsorganisaties," zegt Ward. “We hebben cloudgebaseerde administraties gehad, er zijn er twaalf waar particuliere bedrijven informatie kunnen opslaan, maar de overheid is een alternatief wezen. Dus bestond er sinds kort geen cloudarrangement dat voldoet aan de FBI-richtlijnen. Dat was een hoop ongeloof. De implementatie van de wet vertrouwde het simpelweg niet, het voldeed niet aan de richtlijnen waaraan ze moesten voldoen, dus gingen ze gewoon niet die kant op. autorisatiebureaus moeten akkoord gaan met de CJIS-beveiligingsbehoeften.

Uiteraard is beveiliging niet de grootste zorg bij het overwegen om videofilms op te bergen. Terwijl elke organisatie haar eigen systemen voor het neerschieten van connecties van ambtenaren in het veld actualiseert, heeft de American Civil Liberties Union politiedivisies gevraagd om "een kantoorbrede regeling uit te voeren die bevelen geeft dat de politie bij elke samenwerking met de algemene samenleving rekening houdt". PERF erkende dat een paar kantoren die aanpak kunnen begrijpen, maar er toch aandacht voor hebben gevestigd dat een paar ervaringen met de openbaarheid bescherming behoeven, met name discoursen met ongelukkige slachtoffers of getuigen die misschien minder geneigd zijn te coördineren als hun aankondigingen worden opgenomen. De "meer typische methodologie" is dat ambtenaren hun camera's gewoon uitvoeren "tijdens wettelijke vereisten gerelateerde ervaringen en oefeningen, bijvoorbeeld verkeersstops, vastleggingen, zoekopdrachten, kruisonderzoeken en interesses," leest het PERF-rapport. Bovendien blijkt in grote lijnen uit "benadering voor het grootste deel dat ambtenaren, als alles anders faalt, moeten registreren", zoals aangegeven in het rapport.

Ondanks de aanpak produceren organisaties die op het lichaam gedragen camera's veel film produceren. De verouderde procedures van sponsoring van film op kringen die bij een politieagent worden weggezet, desintegreert niet alleen het vertrouwen van de openbaarheid in een dergelijk programma - omdat het toegang tot de opname mogelijk maakt - het is ook een kanaal voor HR en bestedingsplannen.

“Voorafgaand aan dat, moest een politieagent personeel inhuren, een extra kamer kopen, moest iemand betalen om echt naar binnen te gaan en routinematig fysiek toezicht te houden op opnames en ik denk dat je je precies kunt voorstellen hoe duur en vervelend dat is, "Zegt Ward.

Ruimte voor innovatie:

Hoewel de cloud klaar is voor de informatie-serieuze procedure om met deze camera's om te gaan, heeft de innovatie nog steeds de mogelijkheid om beter te worden. Geprogrammeerd matchen van videofilms van de camera naar de cloud klinkt perfect, maar het is in principe nog niet down to earth. Met Vievu bijvoorbeeld, moeten ambtenaren hun camera's terugbrengen naar hun speciale centrale commando, ze fysiek koppelen aan een pc en de opname alleen naar het gedistribueerde opslagraamwerk belasten.

Ondanks het feit dat het product bedoeld is om te voorkomen dat ambtenaren de opname verpesten voordat het in de cloud wordt opgeborgen, laat de procedure toch ruimte voor blunder. Strategieën kunnen bevelen dat ambtenaren het grootste deel van hun opname overdragen, maar dat zal een ambtenaar waarschijnlijk niet stoppen met iets om te ontsnappen aan het vernietigen van de gadget voordat hij een impliciete film verwaardigt. Bovendien impliceert de manier waarop men zich zorgen maakt over capaciteitskosten dat veel ambtenaren de kans krijgen om te kiezen wanneer ze willen opnemen welke associaties een open deur kunnen maken voor een geschil.

In het geval dat door voortdurende verbeteringen in wettelijke autorisatie camera's op het lichaam tot een absolute noodzaak hebben gemaakt, is de innovatie vooruitgegaan om ze voldoende waardevol te maken voor verreikende toe-eigening. Het Amerikaanse Equity Department heeft recent een $ 20 miljoen testcase-programma gerapporteerd waarmee het het gebruik voor veel kantoren van de wetautorisatie zal subsidiëren, en beveelt aan dat dit meer een realiteit is dan een patroon in de implementatie van de wet. Bovendien was het enige dat ze door Vievu's ogen nodig hadden een beschermde plek om alle video op te slaan.

"Het grootste patroon in mijn branche is de door CJIS bevestigde Microsoft Azure-cloud waarmee we samenwerken", zegt Ward. "Het is een duidelijk voordeel en het gaat alles veranderen in de administratieve afdeling."

Normaal gesproken is gedistribueerde opslag een fatsoenlijk antwoord voor het probleem, vooral omdat het de toegang van de ambtenaren tot de archieven beperkt. Hoe het ook zij, voor een aanzienlijke tijd was het vragen van kantoren aan de wet om van dergelijke delicate informatie naar de cloud te vertrouwen geen eenvoudige boodschap. Een rapport (PDF) over op het lichaam gedragen camera's voor de uitvoering van de wet, uitgebracht in september 2014 door het Police Executive Research Forum (PERF), waarschuwde organisaties om “voorzichtig te zijn met buitenstaanders”, en zei dat veel politiebeheerders bijeenkwamen voor het rapport gericht op het belang van het aangaan van een wettige overeenkomst met de verkoper van gedistribueerde opslag.

conclusie:

De ondersteuning voor CCTV is aantrekkelijk, maar het bewijs is niet overtuigend. Ze worden verzameld over een te korte periode, in twijfelachtige omstandigheden en zonder respect voor meetbare shows. Verschillende klassen van wangedrag zijn doelloos geconsolideerd, waardoor potentiële verhogingen in een paar worden vermomd en in andere afnemen. De tijdelijke ontdekkingen van Ditton zijn dat CCTV het aantal misstanden onder het brandpunt met ongeveer 20% vermindert - nog steeds een opmerkelijk cijfer, maar dat kan worden verbeterd door geleidelijk traditionele manieren om met wettelijke autorisatie om te gaan.

Een lopend rapport van het Home Office (CCTV in de buurt focust - rapport 68 in de regeling voor het herkennen en vermijden van fouten) onthult echte tekortkomingen in de garanties van CCTV-kaders. Het rapport levert het bewijs dat de methode minder dwingend is dan eerder was voorzien en dat het effect op wangedrag inconsistent is. In Newcastle bijvoorbeeld daalde het aantal misstanden helemaal in zones die niet onder cameratoezicht waren (diefstal daalde met 57% in bewaakte zones van de binnenstad) maar daalde ook 39% in niet-bewaakte gebieden. Enkele schendingen daalden des te groter in de niet-bewaakte regio (algemene overval daalde met 11% onder het brandpunt, en met 18% ergens anders).

De verkeerde inzichten af ​​en toe, of op enig moment, weerspiegelen de theorie dat CCTV criminaliteit alleen naar gebieden buiten het bereik van de camera's verplaatst. Een van de hoogtepunten van de huidige observatiepraktijk is dat de camera's regelmatig worden geïntroduceerd in high-lease bedrijfszones. Verkeerd handelen kan eenvoudig worden verplaatst van hoogwaardige zakelijke zones naar low-lease lokale locaties. Commissies vinden het vaak moeilijk om zich te verzetten tegen verzoeken om dergelijke kaders.