De op het lichaam gedragen camera bestaat al een tijdje en kende de afgelopen jaren een op en neer. De wetshandhavingsinstanties, met name de politie, hebben meer onderzoek moeten doen naar de mate waarin de implementatie van lichaamscamera's heeft geholpen. Er was ook behoefte aan een grondige toegang tot de situatie, het annuleren van sommige acties en het wijzigen van enkele andere. De grootste uitdaging die altijd is ontstaan ​​met betrekking tot de lichaamscamera, zijn altijd privacykwesties en gebrek aan vertrouwen in wat er uiteindelijk met de videobeelden wordt gedaan. In dit schrijven zouden we de waargenomen voordelen van de lichaamscamera's bespreken en de overweging moet snel worden aangepakt. Deze bieden over het algemeen een zeer begrijpelijke aanbeveling die de veelbelovende praktijken en de geleerde les laat zien.

Voordelen van het gebruik van de op het lichaam gedragen camera

Bij de politie waar op het lichaam gedragen camera's worden gebruikt, zijn er enkele voordelen die de lichaamscamera's zeggen en deze algemene perceptie brengt het publiek met zich mee. Enkele van deze voordelen zijn:

1. Niveau van bewijsdocumentatie: de waarde van het bewijsmateriaal dat nu beschikbaar is voor onderzoek en ook vervolging, is enorm verbeterd, waardoor het heel gemakkelijk is om door te gaan. Zodra er voldoende bewijs is gevonden en gepresenteerd, wordt het heel gemakkelijk om over deze gevallen te beslissen.
2. Agentschapstransparantie: door zelfs het publiek toegang te geven tot video-bewijsmateriaal en opgenomen beelden, is de relatie tussen het publiek en de politie nu sterker dan ooit. Nu het publiek ziet hoe transparant de politie is en bereid is alles te laten zien met betrekking tot een zaak, heeft het een staat van vertrouwen in hen opgebouwd.
3. Confronterende situaties: het zelfbewustzijn dat mensen opbouwen wanneer ze zich ervan bewust worden dat ze worden vastgelegd, heeft echt bijgedragen aan de ontwikkeling van goed gedrag bij zowel de burgers als de politie. Iedereen wil zeker goed handelen en goed voldoen als ze weten dat ze worden vastgelegd, het is onbekend voor wie het niveau van onderzoek zou kunnen worden gebruikt. Het is altijd het beste om slecht gedrag te vermijden, alleen om latere complicaties te voorkomen.
4. Interne agentschapsproblemen identificeren en corrigeren: het gebruik van body cams heeft het gemakkelijker gemaakt om de slechte eieren van de kracht weg te spoelen, dit omvat met name degenen die; gebruik hun macht om te onderdrukken, gebruik het politie-uniform om freebies te krijgen, gebruik het uniform voor misdrijf of fraude en gebruik zelfs hun badge om onwettige toegang te krijgen tot plaatsen waar ze niet zouden moeten zijn. Het hebben van de lichaamscamera's helpt al deze weg te geven en passende sancties kunnen worden opgelegd.
5. Oplossing van incidenten en klachten waarbij officieren betrokken zijn: er zijn momenten waarop aanklachten worden ingediend tegen een politieagent en het wordt moeilijk om te beoordelen wie de waarheid spreekt. Met de bodycam wordt het heel gemakkelijk om voetafdrukken te voorkomen die een van de twee betrokken partijen kunnen ontlasten. Het hebben van bewijs zoals deze kan een nauwkeurigere registratie geven van de gebeurtenis die plaatsvond.
6. Prestaties van officieren: de algehele prestaties van de officieren zijn enorm verbeterd, omdat het zelfbewustzijn enorm is toegenomen, zodat officieren zich altijd op hun best gedragen en dus altijd goed gedrag bevorderen. De training en regulering van de officier veel effectiever en minder rigoureus maken.

Beleidsoverweging en aanbeveling

Het is belangrijk dat bureaus een zeer uitgebreid schriftelijk beleid ontwikkelen voordat ze een op het lichaam gedragen cameraprogramma implementeren. Het hebben van deze richtlijnen voor het gebruik van camera's die op het lichaam worden gedragen, is van het grootste belang. Er kunnen complicaties optreden bij de implementatie van de bodycam, omdat er veel problemen zijn, met name privacykwesties. Aangezien dit beleid wordt uitgerold, moeten ze specifiek genoeg zijn om zeer duidelijke en consistente richtlijnen te bieden, maar in wezen nog steeds ruimte bieden voor flexibele aanpassingen naarmate het programma evolueert. Tijdens de ontwikkeling van dit beleid is het erg belangrijk om een ​​sit-down-overeenkomst te hebben met de toezichthouders, juridische adviseurs, politie-unies, officieren van justitie, de gemeenschap en de frontlinieofficieren, aangezien dit nuttig is. Het is de taak van de agentschappen om het beleid voor het publiek beschikbaar te stellen.

Er zijn veel zorgen die op het lichaam gedragen camera's naar voren brengen, omdat bureaus hiermee rekening moeten houden bij het formuleren van hun beleid. Een van de vele effecten die moeten worden opgemerkt, is dat op de privacy- en gemeenschapsrelaties de verwachtingen van de camera's zorgen wekken die door de officieren in de frontlinie werden opgeworpen en vervolgens uiteindelijk de financiële kosten. Hierna volgen aanbevelingen op basis van het onderzoek van PERF en de politie. Agentschappen die ze aannemen, moeten passen bij hun eigen behoeften, middelen, wettelijke vereisten en ook bij hun filosofische benadering. Deze aanbevelingen zijn:

1. Officieren moeten toestemming krijgen om videobeelden van een incident waarbij ze betrokken zijn te bekijken voordat ze een verklaring van de incidenten afleggen, een politieagent die beelden opnieuw bekijkt, helpt meestal herinneren en betere en beter geïnformeerde documentatie van een gebeurtenis die plaatsvond. Realtime opnemen wordt als het beste bewijs beschouwd, want wat u opneemt, wordt ook onmiddellijk gezien en wordt niet beïnvloed door stress. Het merendeel van de politieagenten van PERF dat zat om deze aanbeveling te geven, stemde eigenlijk in met officieren die om gunsten vroegen om hen in staat te stellen deze omstandigheden te herzien. Al deze stappen moeten zorgen voor beter bewijs met duidelijkheid.
2. Beleid moet de tijdsduur aangeven waarin opgenomen gegevens kunnen worden bewaard bij het sorteren van footages is het het beste als officieren ze categoriseren op basis van het soort evenementen dat ze eigenlijk zijn, dit is een van de beste classificatiemethoden. Wat betreft de tijdsduur dat bewijsmateriaal kan worden bewaard, wordt doorgaans beoordeeld en beslist door de staatswet die dat gebied regelt. Terwijl de niet-bewijskrachtige gegevens het agentschap zou moeten overwegen om de beelden te bewaren om transparantie te bevorderen en ook klachten te onderzoeken, stemde het merendeel van het PERF ermee in om gegevens gedurende 60-90 dagen te bewaren voordat deze worden verwijderd.
3. Officieren die er niet in slagen een activiteit vast te leggen die volgens het afdelingsbeleid vereist is, moeten tijdens het opnemen spreken waarom ze dergelijke belangrijke gebeurtenissen niet hebben vastgelegd, dit is een middel om officieren daadwerkelijk verantwoordelijk te houden voor hun acties. Het helpt ook de oversten om onregelmatigheden te onderzoeken waarvan ze vermoeden dat ze zich voordoen. Het is nu een veel voorkomende eis voor de rechtbank dat video-opnames moeten worden ingediend, en daarom de reden waarom een ​​video niet is opgenomen in een document kan worden opgenomen, kan de bezorgdheid over de geloofwaardigheid van een dergelijke officier helpen wegnemen.
4. Van officieren wordt verwacht dat zij toestemming krijgen van slachtoffers van incidenten voordat ze interviews met hen opnemen, het is een zeer belangrijke stap die officieren om toestemming vragen om een ​​slachtoffer op te nemen. Je kunt echt niet zomaar naar een slachtoffer lopen en beginnen met ondervragen en tijdens die opname. Dit is een verkeerde stap die rechtszaken aan de orde zou kunnen stellen en ernstige problemen zou kunnen veroorzaken. Dit moet worden vermeden en er moet altijd toestemming worden gegeven.
5. Met zeer beperkte uitzonderingen zijn officieren verplicht om altijd hun camera op te zetten wanneer ze reageren op alle dienstbezoeken en tijdens alle ontmoetingen met wetshandhavingsinstanties en elke activiteit die zich ook zou kunnen voordoen terwijl de officier dienst heeft, welk beleid ook wordt geïmplementeerd, moet bepalen welke activiteiten zijn opgenomen in de bodycam-opnames, zoals; arrestaties, zoekopdrachten en ook verhoren. Wanneer een officier niet zeker weet of hij al dan niet moet opnemen, neemt hij het beste op. Het kan altijd later worden verwijderd, veel bureaus weten dat het vrij onmogelijk of zelfs onveilig is om op te nemen in een aantal zeer krappe situaties, daarom vragen ze hen gewoon om rapporten in schriftelijke formaten te maken of ze kunnen worden gevraagd om op camera te spreken. Deze documenten kunnen worden gebruikt om te rechtvaardigen dat ze veranderen wanneer ze worden opgeroepen om hun acties te verdedigen.
6. Beleid moet betrekking hebben op gegevensverwerking en wat eraan kan worden gedaan zodra er toegang toe is, er moeten maatregelen zijn om te voorkomen dat gegevens worden geknoeid, verwijderd of zelfs gedupliceerd om zonder juiste validatie te gebruiken. Deze gegevens zijn gevoelig en moeten hoe dan ook worden behandeld en mogen ook niet voor iedereen toegankelijk zijn. Het is heel belangrijk dat de integriteit en de beveiliging van videobeelden goed worden beschermd. Enkele strategieën die kunnen worden gebruikt om dit te waarborgen, zijn onder meer: ​​het gebruik van opslagsystemen voor gegevens met ingebouwde audit-trails, het vragen van supervisors bij het downloaden van beelden van een voorval waarbij de officier die betrokken was betrokken was en ook forensisch onderzoek uitvoeren naar de beoordelingen die hierop zijn gemaakt videobeelden.
7. Bureaus moeten een specifiek protocol hebben dat consistent en duidelijk moet zijn als het gaat om het vrijgeven van opgenomen videobeelden naar buiten terwijl het videomateriaal aan het publiek of aan de pers wordt vrijgegeven, moet het agentschap de openbaarmakingswetgeving van de staat naleven. Het wordt aanbevolen dat een breed openbaarmakingsbeleid wordt vastgesteld om verantwoordelijke en transparante acties te bevorderen. Het is echter van essentieel belang dat bureaus rekening houden met de privacykwesties voordat ze besluiten om beelden voor het publiek vrij te geven. Veel van dit beleid moet het voorkomen van ongeautoriseerde toegang tot video of zelfs vrijgave omvatten.

Het op het lichaam gedragen cameraprogramma in bureaus groeit snel, beleid en deze aanbevelingen zijn snel nodig om dingen op de juiste weg te leiden.